بررسی تفاوت های دانشگاه و مراکز خصوصی
اگر به دنبال بررسی تفاوت های دانشگاه و مراکز خصوصی یا یادگیری دانش جدید هستید. انتخاب محل تحصیل و شیوه یادگیری بسیار حائز اهمیت است. اصولاً روش‌های یادگیری به سه مورد تقسیم می‌شوند: خودآموزی، دانشگاه و یا مؤسسات خصوصی. در ابتدا باید بدانید که تنها تصمیم برای یادگیری یک مهارت و یا دانش، در هر یک از روش‌های آموزشی مذکور، قدمی بزرگ برای رشد علمی و شخصیتی شما است. چرا که هرچه بیشتر بیاموزید، خلع توانایی و دانش را بیشتر احساس خواهید کرد. در انتخاب یک محل مناسب برای تحصیل عواملی متعددی دخیل هستند که با بررسی آن‌ها، می‌توانید تا حدودی تصمیم درست را بگیرید. به‌همین منظور در ادامه با بیان تفاوت‌های بین دانشگاه‌های دولتی و خصوصی در 6 بخش لیست رشته‌های ارائه شده، شهریه، بورسیه، اعتبار مدرک، گروه اساتید و مساحت، سعی در یاری‌رسانی شما جهت اتخاذ تصمیم درست داریم:
تفاوت بین دانشگاه و مراکز آموزش خصوصی
1- لیست رشته‌های ارائه شده:
در قدم اول شما بعد از انتخاب رشته تحصیلی، به دنبال دانشگاه و یا مراکز ارائه‌دهنده آموزش آن رشته می‌گردید: به‌همین سبب، در ابتدا لیستی از دانشگاه‌ها و مراکزی که رشته مورد نظر شما را ارائه می‌دهند، تهیه نمائید. سپس برنامه و واحدهای درسی، زیرساخت‌ها و فرصت‌های آموزشی هر دانشگاه خصوصی و یا دولتی را به‌طور جداگانه بررسی کنید. همچنین میزان شناخت و ارتباط با صنعت، امکان رشد مهارت‌های تجربی و برگزاری دوره‌های کارورزی، در دانشگاه های دولتی و خصوصی باید مورد توجه قرار گیرد.
تفاوت بین دانشگاه‌های دولتی در مقابل خصوصی این است که دانشگاه‌های دولتی طیف متنوع و گسترده‌ای از رشته‌ها را برای برنامه‌ها و دوره‌های خود ارائه می‌دهند در حالی که دانشگاه‌های خصوصی ممکن است مؤسسات کوچکتری باشند که مطالعه تخصصی تک‌رشته‌ای و یا طیف محدودی از رشته‌ها را پوشش می‌دهند.
2- شهریه و هزینه‌ها:
بیان کلمه “دولتی” در کنار نام مراکز آموزش دولتی و دانشگاه‌ها، نشان می‌دهد که این دانشگاه‌ها متعلق به دولت هستند. نکته قابل توجه در دانشگاه‌های دولتی این است که تا حدودی از طرف دولت، با هدف توسعه زیرساخت‌های دانشگاهی، فراهم نمودن فرصت‌های آموزشی بهتر و افزایش مراجعه دانشجویان جهت تحصیل، حمایت می‌شوند که همین موضوع، به دلیل وجود مراجعین بیشتر، شما را به عرصه رقابت تنگاتنگی وارد می‌کند.
اما مراکز آموزش خصوصی، به مؤسساتی گفته می‌شود که تأمین مالی آن‌ها از شهریه دانشجویان، سرمایه‌گذاری‌ها، و مدیران خصوصی صورت می‌گیرد و ورود به این مراکز راحت‌تر می‌باشد. لازم به ذکر است که تفاوت شهریه و هزینه‌های دریافتی در تمامی موارد صدق نمی‌کند. چه بسا در بعضی مواقع، دانشگاه‌های دولتی به مرور زمان مبلغ بیشتری را نسبت به مراکز خصوصی، از دانشجویان دریافت می‌نمایند. در بعضی موارد، مؤسسات خصوصی نیز با شناسایی توان مالی افراد، گزینه‌های پرداخت متعددی را در اختیار دانشجویان قرار می‌دهند.
3- بورسیه‌های ارائه شده:
ارائه بورسیه‌های تحصیلی به مقایسه شهریه بین دانشگاه‌های دولتی در مقابل مراکز خصوصی مربوط می‌باشد. از آنجا که دانشگاه‌های دولتی، دوره‌ها و برنامه‌های مقرون‌به‌صرفه‌‌ای ارائه می‌دهند، ممکن است بورسیه‌های دولتی و طرح‌های کمک‌های مالی مناسبی را توسط چنین دانشگاه‌هایی یافت. از سوی دیگر دانشگاه‌های خصوصی به دانشجویان کمک می‌کنند تا هزینه‌های بالای شهریه را از طریق بورسیه‌های پرسود و بلندمدت و ارائه انواع کمک‌های مالی، بپردازند و به این ترتیب بورسیه‌ها و خدمات بیشتری نسبت به دانشگاه‌های دولتی ارائه می‌دهند. نکات مذکور در مورد دانشگاه‌ها و مراکز خارج از کشور نیز صدق می‌کنند.
4- اعتبار مدرک:
دانشگاه‌های دولتی معمولاً تحت حمایت دولت هستند و می‌توانند به‌راحتی در سطح ملی و منطقه‌ای اعتبار کسب نمایند. اما دانشگاه‌های خصوصی، باید ابتدا از دولت اعتبار دریافت کنند تا بتوانند مدارک معتبری را ارائه نمایند. در صورت عدم تأیید اعتبار مدرک از سوی دولت، خود و مدارکشان، هیچ اعتباری در سطح داخلی و خارجی نخواهند داشت. بنابراین در انتخاب مراکز خصوصی، باید دقت نمائید که آیا مرکز مورد نظر، تأییدیه وزارت علوم دارد یا ندارد؟
5- گروه اساتید و هیئت علمی:
یادگیری در کنار اساتید باتجربه و حرفه‌ای، می‌تواند شمارا طی فرآیند آموزشی، به مراتب بالاتری در موفقیت برساند. قبل از انتخاب یک مرکز آموزشی، رزومه شغلی و تحصیلی تک تک اساتید را بررسی نمائید. آگاهی از متدها و سرفصل‌های آموزشی آن‌ها نیز، بسیار حائز اهمیت است. در اکثر مواقع، اساتید دانشگاهی می‌توانند سکوی پرشی برای شما باشند و شمارا در طی مسیر تحصیلی و شغلی‌تان یاری نمایند.
6- مساحت و موقعیت مکانی:
توجه به متراژ و اندازه مؤسسه و دانشگاه از جمله مواردی است که باید در آخر مورد توجه قرار گیرند. لازم به ذکر است که دانشگاه‌های دولتی، پردیس‌های مختلف با مساحت‌های متفاوت را تأسیس نموده‌اند تا بتوانند در تمامی نقاط کشور، و حتی بعضی مواقع در خارج از کشور، دانشجویان بیشتری را جذب نمایند. اما مراکز آموزشی خصوصی به دلیل محدودیت در بودجه، شاید توان افتتاح شعبات مختلف در نقاط گوناگون را نداشته باشند. اما در کل باز هم بستگی به خصوصیات شخصی شما دارد. شاید شما با محیط‌های کوچک و تعداد افراد بیشتر مشکل نداشته باشید که در این صورت انتخاب مراکز خصوصی، گزینه مناسب‌تری است.
